در طی قرن‌ها که از اختراع پارچه می‌گذرد، شیوه‌های گوناگونی برای ایجاد تنوع بر روی لباس‌ها توسط جوامع و فرهنگ‌های مختلف اختراع شده است. اولین‌بار هندی‌ها بودند که موفق شدند روشی را برای چاپ طرح و نقوش بر روی پارچه به وجود آوردند. آنها با استفاده از مهرهای چوبی و رنگ‌هایی که از گیاهان استخراج می‌کردند، آثاری ساده و در عین حال جذاب را خلق می‌کردند. امروزه اما چاپ پارچه به امری جهانی تبدیل شده و میلیون‌ها نفر را در جای جای دنیا به خود مشغول داشته است.

آنچه در سورنتا در زمینه چاپ بر روی پارچه اتفاق می‌افتد به روش متفاوت امکان‌پذیر شده است که در ادامه به توضیح آنها خواهیم پرداخت.

سابلیمیشن

سابلیمیشن در لغت به معنای تبدیل جامد به گاز است که در فارسی ما به آن تصعید می‌گوییم. در سال 1957 بود که مردی فرانسوی به نام نوئل د پلاس [Noël de Plasse]موفق شد شیوه‌ای جدید برای انتقال رنگ‌دانه‌ها به سطوح مختلف ابداع کند. در این نوع از چاپ، طرح مورد نظر ابتدا بر روی کاغذهای خاصی توسط پرینترهای با کیفیتِ بالا چاپ می‌شود. بعد از آن، این کاغذ بر روی پارچه قرار داده شده و توسط پرس حرارتی، به روی پارچه منتقل می‌گردد. آنچه چاپ سابلیمیشن را به شدت جذاب می‌کند ماندگاری آن بر روی پارچه است. از آنجا که رنگ‌دانه‌ها با حرارت به درون تار و پود پارچه نفوذ می‌کنند، به راحتی توسط آب و مواد شوینده از آن جدا نمی‌شوند. همچنین چاپ سابلیمیشن می‌تواند طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها را پوشش دهد و در نتیجه دست طراحان لباس را برای شور و خلاقیت باز می‌گذارد. با این وجود این نوع از چاپ یک محدودیت بزرگ در زمینه پارچه دارد. چاپ سابلیمیشن تنها در پارچه‌هایی امکان‌پذیر است که در تولید آنها از الیاف مصنوعی همچون پلی‌استر استفاده شده باشد. این نوع از چاپ در پارچه‌های 100% کتان کمرنگ شده و درخشندگی رنگ را به طور کلی از دست می‌دهند.

چاپ لیبل

همانطور که از نام این نوع چاپ پیدا است، در این روش طرح در ابتدا بر روی کاغذی مخصوص چاپ می‌شود. سپس این کاغذ توسط لیزر برش خورده و بر روی پارچه پرس می‌گردد. این نوع از چاپ مناسب طرح‌هایی است که جزئیات ریز ندارند و از سطوح بزرگ رنگی برخوردارند. امروزه چاپ لیبل طرفداران بسیاری پیدا کرده است، چرا که می‌تواند طیف گسترده‌ای از طرح‌های خلاقانه را با هزینه‌ای بسیار پایین امکان‌پذیر کند.

چاپ دیجیتال

چاپ دیجیتال بر روی پارچه جدیدترین و جذاب‌ترین تکنولوژی در این صنعت است که امکانات فوق‌العاده‌ای را پیش روی طراحان لباس باز کرده است. در شیوه‌های سنتی چاپ پارچه، همواره طرح باید بر روی سطوحی دیگر نقش می‌بست و سپس به پارچه منتقل می‌شد. اما با فن‌آوری چاپ دیجیتال، طرح به طور مستقیم توسط یک چاپگر بسیار پیشرفته بر روی پارچه ایجاد می‌شود. همچون پرینترهای جوهرافشان، دستگاه چاپ دیجیتال از یک مخزن 5 رنگ برخوردار است که می‌تواند توسط آن هر طرح و نقشی را به درون تار و پود پارچه منتقل کند. با ظهور چاپ دیجیتال بر پارچه [Digital to Garment (DTG)] محدودیت‌های صنعت چاپ پارچه به حداقل خود رسیده و چاپ هر گونه طرحی بر پارچه ممکن شده است. برخلاف چاپ سابلیمیشن، چاپ دیجیتال هیچ محدودیتی بر روی پارچه ندارد و می‌تواند رنگ‌های درخشان و باکیفیت را بر روی پارچه‌های کتانی خلق کند.